Flossenbürg
Concentratiekamp Flossenbürg, gebouwd in 1938 in de regio Oberpfalz, werd gebruikt voor het opsluiten van gevangenen en krijgsgevangenen uit de bezette gebieden in het oosten. In totaal werden meer dan 97.000 mensen op inhumane wijze gevangenen gezet en ingezet als dwangarbeiders in steengroeven en in de wapenindustrie. Ongeveer 1 op de 3 gevangenen overleefden hun tewerkstelling niet. In de laatste maanden waren er zelfs meer doden dan het crematorium aankon. Vlak voor de bevrijding werden de gevangenen gedwongen te voet naar andere nog niet bevrijde concentratiekampen te lopen wat men ook wel de dodenmars noemde met het uiteindelijke doel de volledige liquidatie van de overlevenden.
Titel: Flossenbürg - een vergeten concentratiekamp
Auteur: Gie van den Berghe
Aantal pagina's: 174
ISBN: 90 5487 174 1
Druk: 1999
Uitgever: VUBPRESS
Na Buchenwald, Dachau en Sachsenhausen was Flossenbürg het grootste concentratiekamp in het Derde Rijk. Het werd in mei 1938 opgericht in een idyllisch oord aan de Duits-Tsjechische grens. Van de ongeveer 110.000 gevangenen die in Flossenbürg en zijn buitencommando's werden ingeschreven kwamen er minstens 30.000 om. De terreur was enorm, onder meer omdat de 'groenen', gevangenen van gemeen recht, er de scepter zwaaiden over de politieke gevangenen, de 'roden'. Dit oord van schande bleef vrij onbekend, er gebeurde weinig onderzoek naar en er zijn relatief weinig ooggetuigenverslagen. De uitgave van het egodocument van Leon Calambert, een Luiks geoloog en uitstekend waarnemer, is dan ook een gebeurtenis.